TEORIA CZASOPRZESTRZENI, ...

TEORIA CZASOPRZESTRZENI – TUBA HISTORII

(Włodzimierz Poznański)

            Przeszłość i historia w niej zawarta jest niezmienna, zdarzyła się, już była, nie wróci taka sama, może się powtórzyć, ale nie będzie identyczna, będzie nowa. Można założyć, że przeszłość jest skuta w sztywnej tubie czasu, z której wyłania się punkt zwany teraźniejszością nieuchwytny w momencie zdarzenia, gdyż przemijający nagle, niepostrzeżenie. Łatwiej go dostrzec i obserwować zarówno w przyszłości jak i przeszłości, gdyż one właściwie składają się z malutkich punktów teraźniejszości poukładanych jeden za drugim na osi czasu, następującymi jeden po drugim. Sztywna, niezmienna tuba przeszłości wyznacza kierunek przyszłości, „wypluwa” przez punkt teraźniejszości kolejne sekwencje przyszłości, natychmiast skuwając je w sztywna historię.

            Historia-przeszłość „mówi” skąd przybywamy i wyznacza kierunek, w którym podążamy. Będąc biernymi podążamy bezwładnie w tym kierunku. Mamy jednak możliwość wpływania na ten kierunek przykładając odpowiednią siłę w odpowiednim punkcie planowanej przyszłości. Tak możemy zmieniać kierunek przyszłości, który jest zawsze mocno zdeterminowany historią i azymutem rozwoju, który ona wyznacza. Tuba przeszłości może posiadać różne kierunki, ale pozostaje sztywna i niezmienna.

            Gdyby nie było przeszłości, to przyszłość mogłaby się rozwijać w 360’, w każdym kierunku. Tak mogło być na początku.